100. Yılın şampiyonluğu da böyle oluyormuş

100. Yılın şampiyonluğu da böyle oluyormuş
Türkiye’nin tartışmasız en başarılı takımı, UEFA kupası da bulunan Galatasaray bu başarısını 100. Yıl şampiyonluğu ile taçlandırdı.
100. Yıl da şampiyonlukta Galatasaray’a yakışırdı elbette.
Son maçını Fenerbahçe ile oynayacak olan ve bu maça şampiyon olarak çıkacak olan cimbom, kupasını da ezeli rakibi önünde alacak, bu da Galatasaray adına ayrı bir güzellik.
Uzun lig maratonunda Galatasaray’ın kendi becerisinin yanı sıra rakipleri Fenerbahçe ve Beşiktaş’ın da büyük hataları cimboma şampiyonluk getirdi.
Recep Tayyip Erdoğan’a 21 yıldır başarıyı getiren rakipleri gibi…
Şampiyonluğa Ankara’da adım atıldı ve kıyametler koptu.
Sevinçleri bu denli abartmanın manası nedir bilmiyorum ama üzüntüsünü saklayamayanları da anlamakta zorlanıyorum.
Takım tutmak, taraftar olmak çok başka bir şeydir, bunu en iyi de Bağdat Caddesi’nden geçen Galatasaraylılara saldıran Fenerbahçeliler bilir.
Bu duyguyu Bursa’da taraftarın arasına aracıyla dalan şahıs da çok iyi bilir.
Taraftarlık coşkudur, heyecandır, abartılı sevmektir, Galatasaray değil de, Fenerbahçe, Beşiktaş, Trabzonspor yada herhangi bir Anadolu takımı şampiyon olsa daha mı az sevinç gösterileri olacaktı?
Evet, çok gürültülü sevinçler oluyor, kornalar falan rahatsız edici tamam da bu işin doğasında buda var biraz.
Ve her sevinci gölgeleyen havaya ateş etmek, silahlı kutlama, işte orada durulacak, silahlı kutlama kısmına Devlet en ağır şekilde müdahale edecek.
Mobeseler var, çekilen ateşli kutlamaları sosyal medya hesabında paylaşanlar bile var, bunları tek tek toplayacak kolluk güçleri ve yargımız da en ağır cezayı verecek.
Hiçbir şampiyonluk, hiçbir sportif başarı, bir insanın burnunun kanamasından daha değerli değildir, sporun zaten doğasında öncelikli olarak sağlık var.
İnsanların sağlığını değil, hayatını riske atan kutlama kutlama olamaz, sevinç sevinç olamaz, başarı başarıdan sayılmaz, bunu yapanlar en ağır şekilde cezalandırılmalı.
Sevinç gösterilerinin yanında, taşlı-sopalı, satırlı-bıçaklı, araçla insanların arasına dalan öfke dolu insanlar…
100. Yılın şampiyonluğu da demek ki böyle oluyormuş, birbirimize en küçük hoşgörü ve anlayış gösteremediğimiz yeni bir yüzyılın başlangıcındayız, ne diyelim Allah sonumuzu hayır eylesin.
Bir Galatasaraylı olarak 100. Yıl şampiyonluğuna elbette çok sevindim ve büyük mutluluk duydum, ama bir insan olarak da Fenerbahçeli dostlarımın üzüntüsünü de çok iyi anlıyorum, özellikle gönlü Kılıçdaroğlu’ndan yana olan Fenerbahçeli dostlarım için iki kat üzülüyorum, 3 güne iki büyük acıyı sığdırdılar ve bitmedi, bitmiyor, bu işin birde pazarı var, 100. Yılda şampiyon olan Galatasaray’ı alkışlayacaklar, valla büyük sıkıntı…