Miras kavgasında acı son

Miras kavgasında acı son
Pendik’de yaşanan vahim olay, ilk değil, son da olmayacak ne yazık ki…
Daha geçtiğimiz ay Diyarbıkar da katliam gibi kavga yaşanmış arazi anlaşmazlığı yüzünden iki aileden tam 9 kişi hayatını kaybetmişti.
Pendik’de ki olayda ise Gebze’de ki fabrika yeri, üç kardeşin kabusu oldu, aynı sülaleden 4 kişi öldü, iki yaralı.
Hemen hemen her ailenin yaşadığı sorundur, miras.
Kavgalar, küslükler, tartışmalar, bir çok ailede yaşanır, çevremizde onlarca benzer tartışmalar, anlaşmazlıklar duymuşuzdur, küçük kavgalara da rastladığımız olmuştur.
Cengiz Aytmatov, ‘gün olur asra bedel’ kitabında, insan oğlunun aç gözlülüğünü, maddi çıkarlar uğruna ne kadar acımasız olduğunu öyle güzel anlatıyor ki, işte bugün Pendik’de miras yüzünden akan kana, patlayan mermilere şaşırmıyorsunuz.
Aytmatov, aynı kitabında yeni bir dünyadan, uzaylılardan söz ederken de, hoşgörünün, birlikte yaşamanın, her türlü sıkıntıyı birlikte aşmakla ilgili ortaya koyulan ortak çabayı öyle güzel anlatıyor ki, okumanızı tavsiye ederim.
Pendik’te miras kavgası sonucu patlayan tabancalar, akan kanlar, sadece adli bir olayın haberi değil, kardeşin, kardeşe, yeğenin, amcaya ateş etmesi, bir ailenin yok olması gibi büyük bir trajedidir.
Böylesi kanlı bir olay olmasa da, ben kendi çevremden, onlarca miras yüzünden kavga, tartışma, gönül koyma, küslük biliyorum.
Mahkemelik olan onlarca aile olayından da haberdarım.
Tüm kavga ne için, geçici olan bu hayatta, üç kuruş için…
Yunus Emre, “mal sahibi, mülk sahibi, hani nerde bunun ilk sahibi? Mal da yalan, mülkte yalan var biraz sende oyalan” sözleri ile nede güzel anlatmış, malın, mülkün ne denli önemsiz olduğunu.
Bugün kardeşleri ile, akrabası ile arasında mal-mülk kavgası olanlar, gerelim, küslük yaşayanlar için Pendik’de yaşanan vahşet ne büyük öğreti, ne büyük derstir…
Kimler ne denli dersler çıkartmıştır ki…
Özellikle miras için kavga eden, küslük, kırgınlık yaşayan Müslümanlara daha çok şaşırıyorum, yüce yaratıcının açık emri var, Nahi Süresi 90. ayet, “Muhakkak ki Allah adaleti, ihsanı, akrabaya karşı cömert olmayı emreder”
Ve bu ayet istisnasız her Cuma hutbesinde hatırlatılır.
Bu denli açık emre, bu kadar net ifadelere rağmen, hem ‘Müslümanım’ diyip, hem her hafta cumaya gidip, hem de kardeşleri, akrabaları ile ‘miras kavgasına’ tutuşanlar ayrı bir dünyanın insanı diye düşünüyorum.
‘Gün olur asra bedel’ kitabına döneceğim, bırakın, aileyi, akrabayı, yakın çevreyi… insan olan, sadece insan olduğu için, insanlık için bile ne büyük özveriler, fedakârlıklar yapılabiliyor.
Bulunduğumuz dünya düzeni içinde, yaşadığımız bu insanlıktan uzak çağda büyük çoğunluğun, insanlık için emek ve çaba harcamasını, özveride bulunmasını beklemiyorum ama en azından arazi, mal-mülk için ailenize, akrabanıza kıymayın, üç kuruş için küslükler, kavgalar yaşamayın, bu bile ‘kazanım’ olarak kabul edilebilir.